-LAPTOP-RSIMAQJV.jpg)
Πρόταση θέματος για Γενικό Σχόλιο του ΟΗΕ προς
Προστατέψτε τα παιδιά από «επιβλαβείς επιπτώσεις» που προκαλούνται από την έκθεση σε «κοινωνική βία κατά των ζώων»
Θεματική Έκθεση ΜΚΟ που ενημερώνει σχετικά με τις συστάσεις της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού και τη Συμμόρφωση με την Ατζέντα του 2030 των Ηνωμένων Εθνών για Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης σχετικά με τις επιπτώσεις που προκαλούνται σε παιδιά που γίνονται μάρτυρες βίαιης κοινωνικής κακοποίησης ζώων
Βίαιες Κυβερνητικές Παραδόσεις και πρακτικές κακοποίησης ζώων
Witnessed by Children
Περίληψη
Η ακόλουθη έκθεση παρουσιάζεται από τον European Link Coalition σε συνεργασία με άλλους οργανισμούς. Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού επέστησε την προσοχή σχετικά με την ύπαρξη δραστηριοτήτων που αφορούν παιδιά και εφήβους κάτω των 18 ετών (εφεξής παιδιά) που παραβιάζουν τις υποχρεώσεις ενός έθνους βάσει της Σύμβασης.
Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών εντόπισε «Επιβλαβείς Επιδράσεις» που προκαλούνται σε παιδιά που γίνονται μάρτυρες βίαιης κακοποίησης ζώων στις ταυρομαχίες και συνέστησε στα Κράτη Μέρη όπου αυτό συμβαίνει να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά δεν εκτίθενται σε αυτές τις πρακτικές. Η Επιτροπή δήλωσε ότι «Αύξηση των προσπαθειών για την αλλαγή των βίαιων παραδόσεων και πρακτικών που επηρεάζουν αρνητικά την ευημερία των παιδιών (…)».
Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού συμπεριέλαβε μια ρητή δήλωση σχετικά με την παραβίαση των δικαιωμάτων των ατόμων κάτω των 18 ετών στη διατύπωση των Συμπερασματικών Παρατηρήσεων των ακόλουθων χωρών σχετικά με την παρακολούθηση ταυρομαχιών: Πορτογαλία (2014 και Σεπτέμβριος 2019), [1] Κολομβία (Φεβρουάριος 2015) [2] , Μεξικό (Ιούνιος 2015) [3] , Περού (Φεβρουάριος 2016) [4] , Γαλλία (Φεβρουάριος 2016) [5] , Εκουαδόρ (Οκτώβριος 2017) [6] και Ισπανία ( Φεβρουάριος 2018) [7] , εντοπίζοντας βλαβερές επιπτώσεις στα παιδιά που συμμετέχουν και γίνονται μάρτυρες βίαιης κακοποίησης ζώων.
Κατά τη διάρκεια της 87ης Συνόδου της Επιτροπής, αυτά τα ζητήματα τέθηκαν ως σύσταση προς τις αρχές της Τυνησίας, προκειμένου να αποτραπεί η έκθεση των παιδιών στην κακοποίηση των ζώων από την κοινωνία. Αυτό ήταν μια επέκταση της σύστασης της Επιτροπής ότι τα παιδιά δεν πρέπει να εκτίθενται σε ταυρομαχίες λόγω των «Επιβλαβών Επιπτώσεων» που προκαλούνται στο παιδί.
Σε αυτές τις συστάσεις υπονοείται ότι τα παιδιά επηρεάζονται επιβλαβώς λόγω των ενσυναισθητικών συνδέσεων με το συναίσθημα ενός ζώου και ανεξάρτητα από το είδος.
Δείκτης
_cc781905-5cde-3194-bb3b-136d_5cf. Βίαιες Κυβερνητικές Πρακτικές Ελέγχου Αστέγων Ζώων με μάρτυρες από παιδιά: πολιτικές, πληροφορίες βάσει στοιχείων και βασικές ανησυχίες
_cc781905-5cde-3194-bb3b-136d_5cf. Violation of the UN Convention on the Rights of the Child and General _cc781905- 5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb3b -136bad5cf58d_ _cc781905-5cde -3194-bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb3b- 136bad5cf58d_ Comments: Άρθρα 3, 6, 19.1 και 2 .1.
3. Ενοποίηση τομέα της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ
4. Δικαίωμα του παιδιού στην ακρόαση (άρθρο 12)
5. Συστάσεις
6. Εργασίες Ακαδημαϊκών Σπουδών
1. Βίαιες κυβερνητικές πρακτικές ελέγχου των αστέγων ζώων με μάρτυρες παιδιών: πολιτικές, πληροφορίες βασισμένες σε στοιχεία και βασικές ανησυχίες
Σε πολλές χώρες, η προτιμώμενη πρακτική διαχείρισης πληθυσμών αστέγων ζώων διεξάγεται με πυροβολισμό ή δηλητηρίαση των ζώων.
Μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Ηνωμένου Βασιλείου (Plant et al, 2016) διερεύνησε τις επιπτώσεις των βίαιων κοινωνικών πρακτικών κατά των ζώων, που παρατηρούνται από παιδιά σε κοινωνίες όπου οι πληθυσμοί των άστεγων ζώων υπόκεινται σε διαχείριση με θανάτωση, συνήθως με πυροβολισμό, δηλητηρίαση ή βίαιη σύλληψη για μεταγενέστερη σφαγή.
Τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια με αυτά που εντοπίστηκαν κατά την έκθεση σε ταυρομαχίες, αλλά σε σημαντικά μεγαλύτερη κλίμακα με την άσκηση αυτής της πρακτικής στο κοινό και με μάρτυρες από παιδιά (Ladny RT & Meyer, L (2019). Η βίαιη κυβερνητική δραστηριότητα προκαλεί εξομάλυνση της βίας (Thompson KL & Gullone E. (2006) Η παθητικότητα επιτρέπει ανεξέλεγκτους αριθμούς πληθυσμών αστέγων ζώων με συνακόλουθη μείωση της κοινωνικής θέσης, ενθαρρύνοντας την κοινωνική βία κατά των ζώων, και πάλι μάρτυρες από παιδιά.
Ενώ η «κοινωνική βία κατά των ζώων» λαμβάνει χώρα με διάφορες μορφές, σε διαφορετικές κοινωνίες και πολιτισμούς, υπάρχει ένα κοινό στοιχείο... οι επιπτώσεις της στα παιδιά. Όπως απεικονίζεται στο παρακάτω βίντεο, οι βίαιες παραδόσεις και πρακτικές στις οποίες εκτίθενται children, είναι διαφορετικές.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι όπου τα παιδιά εκτίθενται σε κοινωνική βία κατά των ζώων για θρησκευτικούς λόγους, ισχύουν τα ακόλουθα. «Αν και η διατήρηση των θρησκευτικών και πολιτισμικών αξιών και παραδόσεων ως μέρος της ταυτότητας του παιδιού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, that are inconsistent or incompatible with the rights established in the_cc781905-5cde-3194-bb3b- 136bad5cf58d_ Convention are not in the child's_cc781905- 5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_ best ενδιαφέροντα._cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d75cult. διαιώνιση από τους φορείς λήψης αποφάσεων και τις αρχές των παραδόσεων και των πολιτιστικών αξιών που αρνούνται στο παιδί ή στα παιδιά τα δικαιώματα που εγγυάται η Σύμβαση» - Γενικό Σχόλιο του ΟΗΕ 14 (2013) CRC/CGC/14 .
Βίαιες πρακτικές κακοποίησης ζώων και τα παιδιά – ΒΙΝΤΕΟ: Κάντε κλικ σε αυτήν την εικόνα για να δείτε ένα εκτεταμένο βίντεο με βίαιες πρακτικές κακοποίησης ζώων και μαρτυρίες από παιδιά που έχουν δει τη βία
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το βίντεο περιέχει τρομακτικές σκηνές και για τους επαγγελματίες παιδικής προστασίας που δεν μπορούν να συνεχίσουν να το παρακολουθούν, λάβετε υπόψη ότι τα παιδιά δεν έχουν τέτοια επιλογή.
Πρέπει να σημειωθεί ότι αν και σε αυτές τις πρακτικές μπορεί να είναι μια νυχτερινή δραστηριότητα, τα παιδιά επηρεάζονται από το άκουσμα των ήχων της βίας, μπορούν να το δουν αυτό από τα παράθυρά τους και επίσης να δουν ζώα να πεθαίνουν στους δρόμους αφού τραυματιστούν βαριά.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι πρακτικές εκρίζωσης προάγουν τον κοινωνικό στιγματισμό των ζώων, ο οποίος ενθαρρύνει την εξομάλυνση της βίας κατά των ζώων και που αποδεικνύεται ότι μπορεί να εφαρμοστεί και στον ανθρώπινο τομέα, συνήθως με ενδοοικογενειακή βία και κακοποίηση παιδιών.
Η παράβλεψη του μοναδικού δεσμού μεταξύ παιδιών και ζώων και η επακόλουθη κοινωνική αδιαφορία ή η συγκατάθεση της παιδικής συνειδητοποίησης ή η έκθεση σε τέτοια σκληρότητα, βλάπτει τις κοινότητες μέσω μονοπατιών σωρευτικών και διαδοχικών αρνητικών συνεπειών (Cao, 2013)._cc781905-5cde-3b-39 136bad5cf58d_ Πολυάριθμες μελέτες από όλο τον κόσμο δείχνουν σταθερά ότι τα παιδιά που γίνονται μάρτυρες βίας κατά ζώων διατρέχουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο για μια ποικιλία δυσπροσαρμοστικών συμπεριφορών, συμπεριλαμβανομένων ζητημάτων ψυχικής υγείας όπως η αυτοκτονία, η έλλειψη ενσυναίσθησης,_cc781905-5cde-3194-bb3b-138bad_5c5 των απαθών χαρακτηριστικών και της άσκησης βίας κατά ανθρώπων και ζώων (Miller & Knutson, 1997; Becker & French, 2004; Gullone, 2014; Plant, 2019; Ladny & Meyer, 2020) Όταν η σκληρότητα των ζώων είναι ένα αποδεκτό μέρος της κοινωνίας, ανεξάρτητα από είτε πρόκειται για θρησκευτικούς λόγους είτε για έλεγχο αδέσποτων πληθυσμών, μια τέτοια βία κατά των ζώων γίνεται ευρέως διαδεδομένη (Lockwood, 1999). Κατά συνέπεια, γίνεται κανόνας για τους νέους να γνωρίζουν τέτοια βία και να εκτίθενται σε αυτή τη σκληρότητα σε καθημερινή βάση (Flynn, 2001).
Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν ένα εθνικό πρόγραμμα στείρωσης, όπως συνιστάται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας των Ζώων (OIE) [1] , τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) (ως αποτελεσματικό και στον έλεγχο της λύσσας) [2] και Ομοσπονδία Κτηνιάτρων της Ευρώπης, (FVE) [3] ως η ΜΟΝΗ αποτελεσματική πρακτική διαχείρισης αστέγων ζώων αντικατέστησε τις πρακτικές θανάτωσης.
[1]https://www.oie.int/fileadmin/Home/eng/Health_standards/tahc/current/chapitre_aw_stray_dog.pdf
[2] https://www.who.int/rabies/animal/dogs/en/
[3] https://www.fve.org/cms/wp-content/uploads/004-Stray-dogs-position-paper-adopted.pdf
2. Παραβίαση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού και Γενικά Σχόλια: Άρθρα 3, 6, 12, 19.1 και 27.1.
Η κατάσταση σε πολλές χώρες σε σχέση με τα παιδιά και τις βίαιες πρακτικές κακοποίησης ζώων παραβιάζει τα ακόλουθα άρθρα της Σύμβασης:
Γενικές αρχές: άρθρα 3 και 6
Η προστασία και η φροντίδα της ευημερίας των παιδιών και τα βέλτιστα συμφέροντα του παιδιού αποτελούν πρωταρχικό μέλημα.
ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ αρ. 5 (2003) γενικά μέτρα εφαρμογής της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού. «Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Σε όλες τις αγωγές που αφορούν τα παιδιά το συμφέρον του παιδιού είναι πρωταρχικό μέλημα.
Σύμφωνα με Συμπεραστικές παρατηρήσεις (2010) της Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Παιδιού CRC/C/TUN/CO/3(32), η Επιτροπή ανησυχεί για το ότι οι απόψεις των παιδιών δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη και δεν γίνονται σεβαστές.
Αστικά δικαιώματα και ελευθερίες: άρθρο 19.1
Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα νομοθετικά, διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά μέτρα για την προστασία του παιδιού από κάθε μορφή σωματικής ή ψυχικής βίας.
Το Κράτος Μέρος δεν έχει λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία των παιδιών από την ψυχική βλάβη της κακοποίησης που προκαλείται από τα παιδιά που εκτίθενται σε βίαιες πρακτικές διαχείρισης αστέγων ζώων.
Σύμφωνα με Συμπερασματικές Παρατηρήσεις (2010) της Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Παιδιού CRC/C/TUN/CO/3 (42), η Επιτροπή ενθαρρύνει το Κράτος μέρος να δώσει προτεραιότητα στην εξάλειψη κάθε μορφής βίας κατά των παιδιών και συνιστά να Το κράτος μέρος δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην απαγόρευση όλων των μορφών βίας κατά των παιδιών και χρησιμοποιεί τις συστάσεις της Μελέτης των Ηνωμένων Εθνών για τη Βία κατά των Παιδιών ως εργαλείο δράσης σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών και, ειδικότερα, με τη συμμετοχή των παιδιών για να διασφαλίσει ότι όλα τα Τα παιδιά προστατεύονται από κάθε μορφή ψυχολογικής βίας και να αποκτήσουν ώθηση για συγκεκριμένες και χρονικά δεσμευμένες ενέργειες για την πρόληψη και την αντιμετώπιση αυτής της βίας και κακοποίησης.
Ευημερία και βασική υγεία: άρθρο 27.1
Άρθρο 27. 1. Τα Κράτη Μέρη αναγνωρίζουν το δικαίωμα κάθε παιδιού σε επίπεδο διαβίωσης κατάλληλο για τη σωματική, διανοητική, πνευματική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.
Η αναγνώριση του δικαιώματος που περιλαμβάνεται στο άρθρο 27.1 παραβιάζεται όταν πρόκειται για δημόσια θανάτωση ζώων, καθώς η ψυχική, πνευματική και ηθική ανάπτυξη των παιδιών διακυβεύεται σοβαρά από την εμπειρία που συνδέεται με τη δραστηριότητα και τις τραυματικές συνέπειες και τις επακόλουθες συνέπειες της παρακολούθησης ενός τέτοιου γεγονότος (συνήθεια βίας, τραυματικές επιπτώσεις, ηθική απευαισθητοποίηση και διατάραξη αξιών).
Ομοίως, το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για τα «Δικαιώματα του Παιδιού» A/RES/61/146, της 19ης Δεκεμβρίου 2006, καταδίκασε κάθε μορφή βίας κατά των παιδιών και προτρέπει τα κράτη να λάβουν αποτελεσματικά νομοθετικά και άλλα μέτρα για την πρόληψη και την εξάλειψη βία σε όλες τις μορφές της (σωματική, ψυχική και ψυχολογική).
Έτσι, το Κράτος Μέρος δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα για να εξασφαλίσει στα παιδιά την προστασία και τη φροντίδα που είναι απαραίτητη για την ευημερία τους και την προστασία από ψυχική κακοποίηση σε δημόσιους χώρους.
Η σωματική, διανοητική, πνευματική και ηθική ανάπτυξη των παιδιών διακυβεύεται σοβαρά από τον κίνδυνο που συνδέεται με τη δραστηριότητα και τις τραυματικές συνέπειες και τις επακόλουθες συνέπειες της παρακολούθησης τέτοιων γεγονότων. Η μαρτυρία της δημόσιας δολοφονίας αισθανόμενων όντων που συχνά γίνονται φίλοι από τα παιδιά δεν ευνοεί την ανάπτυξη εκείνων των εκπαιδευτικών αξιών που βαρύνουν τα Κράτη Μέρη.
Η Επιτροπή έχει ήδη δηλώσει τη θέση της σχετικά με την έκθεση των παιδιών σε βίαιη κακοποίηση ζώων.
Διάφορες ψυχολογικές μελέτες σχετικά με τη βία και την κακοποίηση ζώων έχουν δείξει ότι η παρακολούθηση ή η συμμετοχή στη βία που είναι εγγενής στις ταυρομαχίες και η δημόσια βία κατά των άστεγων ζώων μπορεί να έχει τις ακόλουθες αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά:
Τραυματικές επιπτώσεις στα παιδιά, που δεν μπορούν να εκφράσουν ελεύθερα τα συναισθήματά τους σε ένα περιβάλλον που διαμορφώνεται από ενήλικες. Η φυσιολογική αντίδραση ενός παιδιού στη θέα ενός ζώου που αιμορραγεί ως αποτέλεσμα ανθρώπινης βίας είναι πάντα, καταρχήν, αντίδραση απόρριψης, αγωνίας και φόβου. Η προοδευτική απευαισθητοποίηση με διάβρωση της συναισθηματικής ενσυναίσθησης και η προοδευτική εξομάλυνση της βίας από τραυματισμό που ενδέχεται να επηρεάζει τη ζωή, είναι μεταξύ των αναγνωρισμένων αποτελεσμάτων (Merz-Perez, L., Heide, KM, & Silverman, IJ (2001)._cc781905-5cde-3194- bb3b-136bad5cf58d_
Συνήθεια στη βία, αν τους δείξουμε ότι η αδικαιολόγητη βία μπορεί να είναι αποδεκτή και ακόμη και συνιστάται. Η μαρτυρία της κακομεταχείρισης των ζώων διαιωνίζει τον κύκλο της βίας μέσω της απευαισθητοποίησης και της μίμησης συμπεριφορών, ειδικά μεταξύ των ανθρώπων που βρίσκονται σε ηλικία που μαθαίνουν και διδάσκονται.
Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν σημαντικά στοιχεία που δείχνουν ότι οι νέοι που επανειλημμένα γίνονται μάρτυρες της κακομεταχείρισης ζώων μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς στο να «μάθουν» να χρησιμοποιούν βία στις προσωπικές τους σχέσεις (Wright, J., & Hensley, C. (2003), Murrell, AR Merwin, RM, Christoff, KA, & Henning, KR (2005), Daly, B., & Morton, LL (2008), Buka, SL, Stichick, TL, Birdthistle, I., & Earls, FJ (2001).
Σύγχυση αξιών γιατί αποσταθεροποιείται η γνώμη του παιδιού για το τι είναι δίκαιο και άδικο. Η δημόσια θανάτωση αθώων εξημερωμένων ζώων είναι η άρνηση αυτού που τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι είναι αξία. Η ικανότητα των παιδιών να αισθάνονται ενσυναίσθηση δεν περιορίζεται μόνο στα ανθρώπινα όντα. μπορούν επίσης να το αισθανθούν για τα ζώα. Αυτό βασίζεται στην έννοια της βιοφιλίας - τον έμφυτο συναισθηματικό δεσμό που έχουν οι άνθρωποι με άλλα ζωντανά πλάσματα - μια προδιάθεση που είναι ιδιαίτερα έντονη στα παιδιά. Η θανάτωση ζώων αντίκειται επίσης στη νομοθεσία - και τα παιδιά γνωρίζουν ότι η κακομεταχείριση των ζώων τιμωρείται από το νόμο σε πολλές χώρες.
Αποδυνάμωση της ηθικής πυξίδας σε μια εποχή που τα παιδιά πρέπει να βρουν πρότυπα για να ταυτιστούν. Τα παιδιά, που επιθυμούν να διατηρήσουν την εικόνα των γονιών τους και να αποφύγουν τις συγκρούσεις πίστης, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αρνηθούν τη βαρβαρότητα που έχουν δει και να κρύψουν όλα τα συναισθήματα συμπόνιας προς το ζώο θύμα. Ακολουθεί μια προοδευτική διαδικασία απευαισθητοποίησης με διάβρωση της συναισθηματικής ενσυναίσθησης και εξομάλυνση της βίας, η οποία μπορεί στη συνέχεια να ενταχθεί στον ενήλικο κόσμο του παιδιού και να τεθεί σε εφαρμογή εναντίον ανθρώπων και περιουσιακών στοιχείων. Μπορεί να δημιουργηθεί ένας κύκλος κακοποίησης που έχει ως αποτέλεσμα αυξημένες πιθανότητες για θέματα προστασίας των παιδιών και ενδοοικογενειακή βία. Όλες οι μορφές δημόσιας βίας κατά των ζώων μπορούν να προκαλέσουν «Επιβλαβείς Επιδράσεις» στο παιδί που παρατηρεί είτε αυτές οι πρακτικές περιλαμβάνουν πυροβολισμό, δηλητηρίαση ή βίαιη αφαίρεση για μεταγενέστερη σφαγή.
40 χρόνια έρευνας έχουν προσφέρει ακαδημαϊκή ανθεκτικότητα στη «σύνδεση» μεταξύ της κακοποίησης ζώων και των συσχετισμών της στον ανθρώπινο τομέα. Αυτό ενημερώνει τώρα πολλές αρχές, συμπεριλαμβανομένου του FBI (ΗΠΑ) και του Κολεγίου Αστυνομίας (Ηνωμένο Βασίλειο).
Τα παιδιά που εκτίθενται σε βίαιες πρακτικές υποφέρουν μερικές φορές που αλλάζουν τη ζωή τους.
Τα αποτελέσματα περιλαμβάνουν διάβρωση της ενσυναίσθησης και εξομάλυνση της βίας.
3. Ενοποίηση τομέα της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού με Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ
Μετά από μια σειρά ερευνών σχετικά με τις επιπτώσεις στα παιδιά που εκτίθενται σε βίαιες παραδόσεις και πρακτικές κακοποίησης ζώων, μια προκύπτουσα έκθεση υποβλήθηκε στην UNCRC. Κατά τη διάρκεια της 87ης Συνόδου της Επιτροπής, αυτά τα ζητήματα τέθηκαν ως σύσταση προς τις αρχές της Τυνησίας, προκειμένου να αποτραπεί η έκθεση των παιδιών στην κακοποίηση των ζώων από την κοινωνία. Αυτό ήταν μια επέκταση της σύστασης της Επιτροπής ότι τα παιδιά δεν πρέπει να εκτίθενται σε ταυρομαχίες λόγω των «Επιβλαβών Επιπτώσεων» που προκαλούνται στο παιδί.
Σημαντική έρευνα που διεξήχθη εδώ και δεκαετίες πιστοποιεί επίσης τις επιπτώσεις στα παιδιά που εκτίθενται σε βίαιες πρακτικές. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν τη διάβρωση της ενσυναίσθησης και την εξομάλυνση της βίας που συχνά λαμβάνεται στην ενήλικη ζωή και εφαρμόζεται με τη μορφή ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης παιδιών. Επιπτώσεις προκαλούνται στο παιδί που εκτίθεται σε βίαιη κακοποίηση ζώων λόγω της ενσυναισθητικής δέσμευσης του παιδιού με το συναίσθημα του ζώου.
Σχετικά με τις συστάσεις της Επιτροπής του ΟΗΕ για την Ατζέντα 2030 και κάθε σχετικό ΣΒΑ:-
Σημείο Ατζέντας 8 «Τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς βία» Οι ανησυχίες της Επιτροπής του ΟΗΕ ήταν ότι τα παιδιά μπορούν να εξομαλύνουν τη βία παρακολουθώντας δημόσια κακοποίηση ζώων. Άρθρα 3, 6, 19 και 27 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών
Σημείο Ατζέντας 9 Οραματιστείτε έναν κόσμο όπου …η ανθρωπότητα ζει σε αρμονία με τη φύση και στον οποίο προστατεύονται η άγρια ζωή και άλλα ζωντανά είδη»
SDG 3 UNCRC ανησυχίες σχετικά με την ψυχική υγεία των παιδιών που εκτίθενται σε βίαιες πρακτικές κατά των άστεγων ζώων. Άρθρο 19 της σύμβασης του ΟΗΕ «για την προστασία του παιδιού από κάθε μορφή σωματικής ή ψυχικής βίας»
SDG 4 Ποιοτική Εκπαίδευση Άρθρο 27 & 29 της UNCRC «ένα βιοτικό επίπεδο επαρκές για τη σωματική, διανοητική, πνευματική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού»
SDG 15 Life on Land. Αναγνώριση ότι η ενσυναίσθηση σύνδεση με άλλα αισθανόμενα όντα είναι μια φυσική ανθρώπινη λειτουργία και μπορεί να διαβρωθεί από την έκθεση σε εξωτερικές επιρροές.
SDG 16 Αντίληψη της αδικίας προς τα συναισθανόμενα όντα.Άρθρο 29 της UNCRC.
SDG 17 Συνεργασίες για τους Στόχους
Η προστασία των παιδιών από βίαιες πρακτικές κατά των αδέσποτων ζώων απαιτεί μια λύση συνεργασίας για την ανθρωπιστική απομάκρυνση του αριθμού των ζώων από τους δρόμους. Η μόνη λύση είναι ένα εθνικό πρόγραμμα στείρωσης που συνιστά ο ΠΟΥ, ο OIE & η FVE. Το UNDP είχε ήδη συμμετάσχει σε ένα τέτοιο πρόγραμμα στη Βοσνία πριν ακόμη μάθει για τον ανθρώπινο αντίκτυπο και τις συστάσεις της UNCRC.
4. Δικαίωμα των παιδιών να ακούγονται
Άρθρο 12 1. Τα Κράτη Μέρη διασφαλίζουν στο παιδί που είναι σε θέση να διαμορφώσει τις δικές του απόψεις το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα αυτές τις απόψεις για όλα τα θέματα που αφορούν το παιδί, ενώ στις απόψεις του παιδιού δίνεται η δέουσα σημασία ανάλογα με την ηλικία και την ηλικία και ωριμότητα του παιδιού.
Παιδιά που εκφράζουν τα συναισθήματά τους -ΒΙΝΤΕΟ: Κάντε κλικ σε αυτήν την εικόνα για να δείτε ένα σύντομο βίντεο που περιλαμβάνει children που εκφράζουν τα συναισθήματά τους ότι πρέπει να δουν βίαιες δημόσιες πρακτικές κακοποίησης ζώων.
Το βίντεο κοινοποιείται παγκοσμίως σε πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης για την «ενημέρωση και πρόσκληση» της ευαισθητοποίησης και της συμμετοχής του κοινού
5. Συστάσεις
Συνιστάται επειδή η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών έχει αναγνωρίσει «Επιβλαβείς Επιδράσεις» σε παιδιά που εκτίθενται σε κοινωνική βία κατά των ζώων, ανεξαρτήτως είδους, αλλά λόγω της ενσυναίσθητης σχέσης του παιδιού με συναισθανόμενα όντα, τα Κράτη Μέρη πρέπει να «Αξιολογήσουν και να εξαλείψουν την κοινωνική βία εναντίον ζώα σε όλες τις μορφές».
Συνιστάται οι βίαιες κυβερνητικές πρακτικές διαχείρισης αστέγων ζώων να είναι ιστορικά αποδεδειγμένες ως ανεπιτυχείς αλλά και περιττές. Οι WHO, OIE & FVE συμβουλεύουν τα εθνικά προγράμματα στείρωσης ως τη ΜΟΝΗ αποτελεσματική λύση.
Συνιστάται στα Συμβαλλόμενα Κράτη να υιοθετήσουν τα κατάλληλα νομοθετικά ή διοικητικά μέτρα για να αποτρέψουν τη βίαιη θανάτωση ζώων με μάρτυρες παιδιών και violent πολιτικές της κυβέρνησης που ενθαρρύνουν την κοινωνική βία κατά των ζώων..
Ότι τα Συμβαλλόμενα Κράτη υιοθετούν εθνικά προγράμματα στείρωσης σκύλων ως τη μόνη αποδεδειγμένη πρακτική διαχείρισης που θα μπορούσε να αποτρέψει την έκθεση των παιδιών σε αυτού του είδους τη βία.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι όταν η κοινωνική βία κατά των ζώων διεξάγεται για θρησκευτικούς λόγους, τα παιδιά θα πρέπει να προστατεύονται από το να γίνουν μάρτυρες της βίας και ότι «το καλύτερο συμφέρον του παιδιού πρέπει να είναι πρωταρχικό μέλημα» Άρθρο 3._cc781905-5cde-3194- UN CRC bb3b-136bad5cf58d_
«Αν και η διατήρηση των θρησκευτικών και πολιτιστικών αξιών και παραδόσεων ως μέρος της ταυτότητας του παιδιού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, πρακτικές που είναι ασυνεπείς ή ασυμβίβαστες με το rights_cc781905-54cde_bbd-31 -5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_ in the Convention are not_cc781905-5cde-3194- bb3b-136bad5cf58d_ in the child's best interests._cc781905-5cde-3194-bb3b -136bad5cf58d_ Cultural η ταυτότητα δεν μπορεί να δικαιολογήσει ή να δικαιολογήσει τη διαιώνιση από τους φορείς λήψης αποφάσεων και τις αρχές παραδόσεων και πολιτιστικών αξιών που αρνούνται στο παιδί ή στα παιδιά τα δικαιώματα που εγγυώνται η Con αερισμού» (ενότητα
57).
Ότι η UNICEF, σε συμμόρφωση με τις συστάσεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, επιδιώκει να διασφαλίσει την προστασία των παιδιών από τις «επιβλαβείς επιπτώσεις» που προκαλούνται από την έκθεση σε βίαιη δημόσια κακοποίηση ζώων, ενημερώνοντας όλα τα γραφεία της UNICEF στη χώρα και προκαλώντας τις αντίστοιχες κυβερνήσεις να σταματήστε όλες τις βίαιες παραδόσεις και πρακτικές κακοποίησης ζώων που επηρεάζουν τα παιδιά.
6. Εργασίες Ακαδημαϊκών Σπουδών
Ascione, FR (1993). Παιδιά που είναι σκληρά με τα ζώα: Μια ανασκόπηση της έρευνας και των επιπτώσεων για την αναπτυξιακή ψυχοπαθολογία. Ανθρόζωος, 6(4), 226-247.
Ascione, FR, Weber, CV, Thompson, TM, Heath, J., Maruyama, M., & Hayashi, K. (2007). Κακοποιημένα κατοικίδια και ενδοοικογενειακή βία: Κακομεταχείριση ζώων που αναφέρθηκε από γυναίκες που υφίστανται οικεία βία και από γυναίκες που δεν έχουν κακοποιηθεί. Violence Against Women, 13(4), 354-373.
Becker, KD, Stuewig, J., Herrera, VM, & McCloskey, LA (2004). Μια μελέτη της πυρκαγιάς και της σκληρότητας των ζώων στα παιδιά: Οικογενειακές επιρροές και αποτελέσματα εφηβικών. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 43(7), 905-912.
Buka, SL, Stichick, TL, Birdthistle, I., & Earls, FJ (2001). Έκθεση των νέων στη βία: επικράτηση, κίνδυνοι και συνέπειες. American Journal of Orthopsychiatry, 71(3), 298. Daly, B., & Morton, LL (2008). Ενσυναισθητικοί συσχετισμοί της παρακολούθησης της απάνθρωπης θανάτωσης ενός ζώου: Μια διερεύνηση μεμονωμένων και πολλαπλών εκθέσεων. Society & Animals, 16(3), 243-255.
DeGue, S., & DiLillo, D. (2009). Είναι η κακοποίηση των ζώων «κόκκινη σημαία» για την οικογενειακή βία; Διερεύνηση συνυπάρχουσας βίας σε παιδιά, συντρόφους και κατοικίδια. Journal of Interpersonal Violence, 24(6), 1036-1056.
Dutton, ΓΔ (2000). Η μαρτυρία της γονικής βίας ως τραυματική εμπειρία που διαμορφώνει την καταχρηστική προσωπικότητα. Journal of Aggression, Maltreatment & Trauma, 3(1), 59-67.
Farrell, AD, Mehari, KR, Kramer-Kuhn, A., & Goncy, EA (2014). Ο αντίκτυπος της θυματοποίησης και της παρακολούθησης βίας στη σωματική επιθετικότητα μεταξύ των εφήβων υψηλού κινδύνου. Child Development, 85(4), 1694-1710.
Faver, CA (2009). Η ανθρώπινη εκπαίδευση στο σχολείο ως στρατηγική για την πρόληψη της βίας: Ανασκόπηση και συστάσεις. Κριτική Υπηρεσιών για παιδιά και νέους, 32, 365-370.
Flynn, CP (1999). Κακοποίηση ζώων στην παιδική ηλικία και αργότερα υποστήριξη για διαπροσωπική βία στις οικογένειες. Society & Animals, 7(2), 161-172.
Flynn, CP (2011). Εξέταση της σχέσης μεταξύ της κακοποίησης ζώων και της ανθρώπινης βίας. Crime, Law and Social Change, 55(5), 453-468.
Gullone, E., & Robertson, N. (2008). Η σχέση μεταξύ του εκφοβισμού και των συμπεριφορών κακοποίησης ζώων σε εφήβους: η σημασία της μάρτυρας της κακοποίησης ζώων. Journal of Applied Developmental Psychology, 29, 371-379.
Henry, BC (2004). Έκθεση σε κακοποίηση ζώων και ομαδικό πλαίσιο: Δύο παράγοντες που επηρεάζουν τη συμμετοχή στην κακοποίηση ζώων. Ανθρόζωος, 17(4), 290-305.
Hensley, C., & Tallichet, SE (2005). Μαθαίνοντας να είσαι σκληρός;: Διερεύνηση της έναρξης και της συχνότητας της σκληρότητας των ζώων. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 49(1), 37-47.
Holt, S., Buckley, H., & Whelan, S. (2008). Ο αντίκτυπος της έκθεσης στην ενδοοικογενειακή βία σε παιδιά και νέους: Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Child Abuse & Neglect, 32(8), 797-810.
Kellert, SR, & Felthous, AR (1985). Παιδική σκληρότητα προς τα ζώα μεταξύ εγκληματιών και μη. Ανθρώπινες σχέσεις, 38(12), 1113-1129.
Ladny, RT, Meyer, L. Traumatized Witnesses: Review of Childhood Exposure to Animal Cruelty. Journ Child Adol Trauma (2019). https://doi.org/10.1007/s40653- 019-00277-x Merz-Perez, L., Heide, KM, & Silverman, IJ (2001). Παιδική σκληρότητα στα ζώα και επακόλουθη βία κατά των ανθρώπων. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 45(5), 556-573.
Murrell, AR Merwin, RM, Christoff, KA, & Henning, KR (2005). Όταν οι γονείς μοντελοποιούν τη βία: η σχέση μεταξύ της χρήσης όπλων ως μάρτυρας ως παιδί και της χρήσης αργότερα ως ενήλικου. Συμπεριφορά και Κοινωνικά Θέματα, 14, 128-133.
Nicoll, K., Trifone, C., & Samuels, WE (2008). Ένα πρόγραμμα ανθρώπινης εκπαίδευσης στην τάξη μπορεί να βελτιώσει τη στάση των μικρών μαθητών απέναντι στα ζώα. Society & Animals, 16, 45-60.
Plant, M., van Schaik, P., Gullone, E., & Flynn, C. (2016). «It's a Dog's Life»: Η κουλτούρα, η ενσυναίσθηση, το φύλο και η ενδοοικογενειακή βία προβλέπουν την κακοποίηση των ζώων στους εφήβους—Επιπτώσεις για την κοινωνική υγεία. Journal of Interpersonal Violence, 0886260516659655.
Tardif-Williams, CY, & Bosacki, SL (2015). Αξιολόγηση του αντίκτυπου ενός προγράμματος ανθρώπινης εκπαίδευσης καλοκαιρινής κατασκήνωσης στις σχέσεις των παιδιών σχολικής ηλικίας με τα ζώα συντροφιάς. Ανθρόζωος, 28(4), 587-600. doi:10.1080/08927936.2015.1070001
Thompson, KL, & Gullone, E. (2006). Μια έρευνα για τη συσχέτιση μεταξύ της μαρτυρίας της κακοποίησης ζώων και της συμπεριφοράς των εφήβων προς τα ζώα. Society & Animals, 14(3), 221-243.
Wright, J., & Hensley, C. (2003). Από τη σκληρότητα των ζώων στη κατά συρροή δολοφονία: Εφαρμογή της υπόθεσης της αποφοίτησης. Διεθνές περιοδικό θεραπείας παραβατών και συγκριτικής εγκληματολογίας, 47(1), 71-88.
Προστατέψτε το παιδί σώζοντας το ζώο....Προστατέψτε το ζώο σώζοντας το παιδί
